مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان ترم های اول و آخر کارشناسی پرستاری و پرستاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی جهرم ۱۳۸۶

چکیده:  مقدمه: صاحب نظران پرستاری معتقدند توانایی تفکر انتقادی پرستاران نقش بسیار مهمی در ارائه خدمات مراقبتی خاص به هر بیمار ، حل مشکلات و اتخاذ تصمیمات پیچیده دارد ، به همین جهت لازم است این توانایی طی کسب تجارب آموزشی و پس از اشتغال به حرفه پرستاری رشد و توسعه یافته و مورد ارزشیابی قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری ترم های اول و آخر و پرستاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی جهرم به صورت توصیفی- مقایسه ای انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی تحلیلی بود. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق خود گزارش دهی با استفاده از پرسشنامه استاندارد ارزیابی توانایی تفکر انتقادی واتسون و گلیزر( فرم الف)که توسط محقق با شرایط اجتماعی و فرهنگی کشورهمگون سازی و اعتبار و اعتماد آن ارزیابی شده بود صورت گرفت. نمونه پژوهش مشتمل بر 53 نفر دانشجوی کارشناسی پرستاری ترم اول و آخر، و 41 نفر از پرستاران بالینی بود که روش نمونه گیری در مورد دانشجویان غیر تصادفی و در مورد پرستاران بالینی به روش تصادفی با احتساب سهمیه هر یک از دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جهرم بود. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین توانایی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ترم اول 1/45 (با انحراف معیار 7/8)، ترم آخر  3/44 (با انحراف معیار 05/6) و پرستاران بالینی 3/44 (با انحراف معیار 7/7) می باشد که بیانگر ضعیف بودن توانایی تفکر انتقادی هر 3 گروه مورد پژوهش بود . نتایج آزمون کروسکال والیس نیز بیانگر عدم وجود تفاوت معنی دار بین میانگین امتیازات بدست آمده از 5 بخش آزمون توانایی تفکر انتقادی و نیز میانگین  نمره کل آزمون در هر سه گروه مورد پژوهش بود (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به ضعیف بودن توانایی تفکر انتقادی دانشجویان و پرستاران و نیز عدم وجود تفاوت بین توانایی تفکر انتقادی دانشجویان ترم اول و آخر و پرستاران بالینی ، لزوم بازنگری در استراتژی های آموزشی سنتی فعلی احساس می شود. استفاده بیش تر از استراتژی های فعال یادگیری و نیز بکار گیری روش های مراقبتی در راستای مشارکت فعال تر پرستاران در تصمیم گیری های بالینی نیز توصیه می شود.